ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ราชกุมาร! ความคิดข้อนี้ได้มีแก่เราว่า "เราควรแสดงธรรมแก่ใครก่อนหนอ? ใครจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้โดยพลันหนอ?" ความรู้สึกได้เกิดแก่เราว่า"อาฬารผู้กาลามโคตรนี้แล เป็นบัณฑิต ผู้ฉลาด มีเมธา มีชาติแห่งสัตว์ผู้มีธุลีในดวงตาแต่เล็กน้อย มานานแล้ว, ถ้ากระไร เราควรแสดงธรรมแก่อาฬารผู้าลามโคตร นี้ก่อนเถิด, เธอจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้เป็นแน่". ราชกุมาร !ครั้งนั้น เทวดาได้เข้ามากล่าวคำนี้กะเราว่า "พระองค์ผู้เจริญ! อาฬารผู้กาลามโคตรได้กระทำกาละ 7 วันมาแล้ว". และความรู้สึกก็ได้เกิดแก่เราว่า "อาฬารผู้กาลามโคตรได้กระทำกาละเสีย 7 วันแล้ว อาฬารผู้กาลามโคตรได้เสื่อมจากคุณอันใหญ่เสียแล้ว, เพราะหากว่า ถ้าเธอได้ฟังธรรมนี้ไซร้ จักรู้ทั่วถึงธรรมนี้ได้ โดยพลัน" ดังนี้.
ราชกุมาร ! ความคิดข้อนี้ได้เกิดมีแก่เราว่า "อุทกผู้รามบุตรนี้แล,เป็นบัณฑิตผู้ฉลาด มีเมธา มีชาติแห่งสัตว์ผู้มีธุลีในดวงตาแต่เล็กน้อยมานานแล้ว,ถ้ากระไรเราควรแสดงธรรมแก่อุทกผู้รามบุตรนั้นก่อน, เธอจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้เป็นแน่". ราชกุมาร! เทวดาได้เข้ามากล่าวคำนี้กะเราว่า "พระองค์ผู้เจริญ ! อุทกผู้รามบุตร ได้กระทำกาละเสียเมื่อตอนดึกคืนนี้แล้ว". และความรู้สึกอันนี้ได้เกิดแก่เราว่า "อุทก ผู้รามบุตร ได้กระทำกาละเสียเมื่อตอนดึกคืนนี้แล้ว อุทกผู้รามบุตรได้เสื่อมจากคุณอันใหญ่ เสียแล้ว, เพราะหากว่า ถ้าเธอได้ฟังธรรมนี้ไซร้ เธอจักรู้ทั่วถึงธรรมโดยพลันทีเดียว ! เราจักแสดงธรรมแก่ใครก่อนเล่าหนอ? ใครจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้โดยพลัน?" ดังนี้.
ราชกุมาร! ความคิดอันนี้ได้เกิดแก่เราว่า "ภิกษุปัญจวัคคีย์ได้อุปัฎฐากเรา เมื่อบำเพ็ญความเพียร, เป็นผู้มีอุปการะมากแก่เรา, ถ้ากระไรเราควรแสดงธรรมแก่ภิกษุปัญจวัคคีย์ก่อนเกิด". ราชกุมาร! ความสงสัยเกิดแก่เราว่า "บัดนี้ ภิกษุปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหนหนอ?" ด้วยจักขุเป็นทิพย์หมดจดล่วงจักขุสามัญมนุษย์ เราได้เห็นภิกษุปัญจวัคคีย์ ผู้อยู่แล้วที่เมืองพาราณสีณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน. ราชกุมาร ! ครั้งนั้น ครั้นเราอยู่ที่ตำบลอุรุเวลาตามพอใจแล้ว, ได้หลีกไปโดยทงแห่งเมืองพาราณสี.
- บาลี ม.ม. 13/464/512. ตรัสแก่โพธิราชกุมาร. และปาสราสิสูตร มู.ม. ก็มี.