ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
(ปริพพาชกวัจฉโคตรเข้าไปทูลถามว่า อัตตา มีหรือ ? ทรงนิ่งเสีย, ทูลถามว่า อัตตา ไม่มีหรือ? ก็ทรงนิ่งเสีย, ปริพพาชกนั้นได้ลุกหลีกไป. พระอานนท์กราบทูลถามถึงเหตุที่ทรงนิ่งเสีย, ได้ตรัสตอบดังนี้ว่า :-)
อานนท์! เรา, เมื่อถูกวัจฉโคตตปริพพาชกถามว่า "อัตตา มีหรือ ?" ถ้าตอบว่า "อัตตา มี" มันก็จะไปตรงกันกับสัสสตทิฏฐิของสมณพราหมณ์บางพวก, เมื่อถูกถามว่า "อัตตาไม่มีหรือ?", ถ้าตอบว่า "อัตตา ไม่มี" ก็จะไปตรงกันกับอุจเฉททิฏฐิของสมณพราหมณ์บางพวกเข้าอีก.
อานนท์ ! ถ้าตอบว่า "อัตตา มี" มันจะเป็นการอนุโลมเพื่อให้เกิดญาณ ว่า "สัพเพ ธัมมา อนัตตา" ดังนี้บ้างหรือหนอ? "ข้อนั้น หามิได้ พระเจ้าข้า!"
อานนท์ ! ถ้าตอบว่า "อัตตา ไม่มี" ก็จะทำให้วัจฉโคตตปริพพาชกผู้หลงใหลอยู่แล้ว ถึงความงงงวยหนักยิ่งขึ้นไปอีกว่า อัตตาของเราในกาลก่อน จักได้มีหรือว่าได้มีแล้ว เป็นแน่นอน, บัดนี้ กลายเป็นว่าอัตตานั้นไม่มี ดังนี้.
- บาลี สฬา. สํ. 18/486/801. ตรัสแก่พระอานนท์.