ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
- 2 -
6 เมษายน 2512
เวลาของเราล่วงมาถึง 5.00 น. แล้ว อยากจะพูดต่อไปถึง เรื่องความหมายของการบวช ตามทัศนะของบุคคลพวกมโนนิยม ซึ่งยังไม่จบ.
ดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่า เราจะต้องเข้าถึงอุดมคติของการบวช จึงจะเกิดปีติปราโมทย์ ซึ่งเป็นอานิสงส์ของการบวช. ดังนั้นเราต้องทำความเข้าใจ เกี่ยวกับการบวชให้เพียงพอและถูกต้อง คือทั้งถูกต้อง และทั้งเพียงพอ. เรามักจะเข้าใจอะไรไม่ถูกต้อง แม้จะเข้าใจถูกต้อง ยังไม่ถึงขนาดที่เพียงพอ เป็นเสียเช่นนี้โดยมาก แทบจะทุกเรื่อง ขอให้ไปสังเกตดู. ยิ่งเรื่องการบวช เป็นเรื่องที่เข้าใจยาก หรือลึก สำหรับคนที่ยังหนุ่ม และเหมือนกับที่กล่าวมาแล้วว่า เราสมัครเข้ามาบวชตั้งแต่ยังหนุ่ม ถ้าทำไม่ดี ก็ไปเข้าในบทที่กล่าวว่า "ชิงสุกก่อนห่าม" ถ้าอย่างนี้ละก็ น่าสังเวช. ฉะนั้นต้องไม่เป็นเรื่องที่ผิดพลาดถึงขนาดนั้น หมายความว่าเราบวชนี้ เพื่อศึกษาชีวิตในด้านลึกให้เข้าใจไว้แต่เนิ่นๆ ด้วยเหตุนี้ จึงอยากจะพูดถึงหลักเกณฑ์เกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะคือเรื่อง อาศรม 4