ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! สมณะหรือพราหมณ์พวกใด ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง ซึ่งรสอร่อยของโลก โดยความเป็นรสอร่อยของโลก, โทษของโลกโดยความเป็นโทษของโลก, อุบายเครื่องออกไปพ้นจากโลกโดยความเป็นอุบายเครื่องออกไปพ้นจากโลก;
ภิกษุ ท.! สมณะหรือพราหมณ์พวกนั้น ถูกสมมติว่าเป็นสมณะในบรรดาสมณะทั้งหลายก็ตาม, ถูกสมมติว่าเป็นพราหมณ์ในบรรดาพราหมณ์ทั้งหลายก็ตาม, ก็เป็นสมณะหรือเป็นพราหมณ์ได้แท้ และได้ทำให้แจ้งซึ่งประโยชน์แห่งความเป็นสมณะหรือประดยชนืแห่งความเป็นพราหมณื ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้วแลเป็นอยู่.
- บาลี พระพุทธภาษิต ติก.อํ. 20/334/546, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.