ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! เรื่องนี้เคยมีมาแล้ว : แมวตัวหนึ่ง ยืนคอยจ้องจับหนูอยู่ที่ปากช่องที่เทขยะมูลฝอยริมฝาเรือน ด้วยหวังว่า "หนูตัวอ่อน จักออกมาเพื่อหาเหยื่อในที่ใด จักจับมันมากินเสียในที่นั้น" ดังนี้. ภิกษุ ท.! ครั้งนั้นหนูตัวอ่อนออกไปเพื่อหาเหยื่อแล้ว แมวก็จับมันกลืนกันอย่างรวดเร็ว (ทั้งเป็นๆ). หนูตัวอ่อนนั้น กัดลำไส้ของแมวนั้นบ้าง, กัดลำไส้สุดของแมวนั้นบ้าง; แมวนั้น ถึงแก่ความตาย หรือได้รับทุกข์เจียนตาย เพราะการที่หนูกัดไส้นั้นๆ เป็นเหตุ.
ภิกษุ ท.! ฉันใดก็ฉันนั้น : ภิกษุบางรูปในกรณีนี้ ในเวลาเช้าครองจีวรถือบาตร เข้าไปสู่หมู่บ้าน หรือนิคม เพื่อบิณฑบาต, ไม่รักษากาย ไม่รักษาวาจา ไม่รักษาจิต, ไม่ตั้งสติไว้, ไม่สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย, เธอเห็นมาตุคามในหมู่บ้านหรือนิคมนั้น ๆ ผู้นุ่งชั่วห่มชั่ว ครั้นได้เห็นมาตุคามผู้นุ่งชั่วห่มชั่วเช่นนั้นเข้าแล้ว ราคะก็เสียบแทงจิตของเธอ ภิกษุนั้นมีจิตถูกราคะเสียบแทงแล้ว ย่อมถึงความตาย หรือได้รับทุกข์เจียนตาย.
ภิกษุ ท.! ที่เรียกว่า "ตายในอริยวินัย" นั้น ได้แก่ผู้ที่บอกเลิกสิกขา หมุนกลับคืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์. ที่เรียกว่า "ทุกข์เจียนตาย" ได้แก่ผู้ที่ต้องอาบัติอันเศร้าหมองร้ายแรงอันใดอันหนึ่ง ถึงกับต้องออกจากอาบัตินั้น ด้วยระเบียบแห่งการอยู่กรรม.
- บาลี พระพุทธภาษิต นิทาน. สํ. 16/315/681-2, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่เชตวัน.