ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! สิ่งทั้งปวง มีอยู่หรือ?"
พราหมณ์! คำกล่าวที่ยืนยันลงไปด้วยทิฎฐิว่า "สิ่งทั้งปวง มีอยู่" ดังนี้ : นี้ เป็นลัทธิโลกายตะชั้นสุดยอด.
"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! ก็สิ่งทั้งปวง ไม่มีอยู่หรือ?"
พราหมณ์! คำกล่าวที่ยืนยันลงไปด้วยทิฎฐิว่า "สิ่งทั้งปวง ไม่มีอยู่" ดังนี้ : นี้ เป็นลัทธิโลกายตะอย่างที่ 2.
"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! สิ่งทั้งปวงมีสภาพเป็นอย่าเดียวกันหรือ?"
พราหมณ์! คำกล่าวที่ยืนยันลงไปด้วยทิฎฐิว่า "สิ่งทั้งปวง มีสภาพเป็นอย่างเดียวกัน" ดังนี้ : นี้ เป็นลัทธิโลกายตะอย่างที่ 3.
"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! ก็สิ่งทั้งปวง มีสภาพต่างกันหรือ?"
พราหมณ์! คำกล่าวที่ยืนยันลงไปด้วยทิฎฐิว่า "สิ่งทั้งปวง มีสภาพต่างกัน" ดังนี้ : นี้เป็นลัทธิโลกายตะอย่างที่ 4.
พราหมณ์! ตถาคต ย่อมแสดงธรรมโดยสายกลาง ไม่เข้าไปหาส่วนสุดทั้งสองนั้น. .... (ต่อจากนี้ ทรงแสดงกระแสแห่งปฎิจจสมุปบาท ซึ่งทำให้กล่าวไม่ได้ว่า สิ่งใดมีตัวของมันเองโดยเด็ดขาด จนนำไปเปรียบกับสิ่งอื่นได้ว่าเหมือนกัน หรือต่างกัน).
- บาลี นิทาน. สํ. 16/92/176. ตรัสแก่โลกายติกพราหมณ์ ที่เชตวัน.