ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! เมื่ออินทรีย์สังวร มีอยู่ ศีล ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย,
เมื่อ ศีล มีอยู่ สัมมาสมาธิ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย,
เมื่อ สัมมาสมาธิ มีอยู่ ยถาภูตยาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย,
เมื่อ ยถาภูตญาณทัสนะ มีอยู่ นิพพิทาวิราคะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย,
เมื่อ นิพพิทาวิราคะ มีอยู่ วิมุตติญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย.
ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือนต้นไม้ เมื่อสมบูรณ์ด้วยกิ่งและใบแล้ว สะเก็ดเปลือกนอก ก็บริบูรณ์ เปลือกชั้นใน ก็บริบูรณ์ กระพี้ ก็บริบูรณ์ แก่นก็บริบูรณ์, ข้อนี้ฉันใด; ภิกษุ ท.! เมื่อินทรีย์สังวร มีอยู่ ศีลก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อศีล มีอยู่ สัมมาสมาธิก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อสัมมาสมาธิมีอยู่ ยถาภูตญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อยถาภูตญาณทัสสนะ มีอยู่ นิพพิทาวิราคะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย เมื่อนิพพิทาวิราคะ มีอยู่ วิมุตติญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย; ฉันนั้นเหมือนกัน แล.
- บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. 22/402/321.
หมวดที่ 11 จบ