ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
นี่แน่ะสรภะ! สุนัขจิ้งจอกในป่าใหญ่ ทะยานใจว่าจักบันลือสีหนาท,ครั้นร้องออกมาจริง ก็ร้องเป็นเสียงสุนัขจิ้งจอกนั่นแหละ ร้องเป็นเสียงสุนัขป่าอยู่นั่นเอง, นี้ฉันใด; สรภะ! ท่านเองก็ฉันนั้น ลับหลังพระสมณโคดมคุยว่า"ข้าจักบันลือสีหนาท", แต่แล้วก็ร้องเป็นเสียงสุนัขจิ้งจอกนั่นแหละ ร้องเป็นเสียงสุนัขป่าอยู่นั่นเอง.
ลูกไก่เจี๊ยบ ทะยานใจว่าจักขันให้เหมือนเสียงพ่อไก่, ครั้นขันออกมาจริงก็ร้องเป็นเสียงลูกไก่เจี๊ยบอยู่นั่นเอง, ฉันใด; สรภะ! ท่านเองก็ฉันนั้น ลับหลังพระสมณโคดม คุยว่า "ข้าจักขัน", แต่แล้วก็ร้องเจี๊ยบๆ นั่นเอง.
โคอยู่ในโรงว่างเงียบตัวเดียว ก็ทะยานใจว่าเสียงของตัวก้อง, ฉันใด;สรภะ! ท่านเองอยู่ลับหลังพระสมณโคดม ก็สำคัญว่าเสียงของตัวอุโฆษฉันนั้น.
- คำของปริพพาชกคณะแม่น้ำสัปปินีทั้งคณะ กล่าวถากถางปริพพาชกคนหนึ่งในคณะของตนที่กล้าไปท้าทายพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วในที่สุดกลับนิ่งเงียบ เมื่อเขาให้พูดในที่ประชุม. ติก.อํ. 20/241/504.