ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! ในทิศใด ภิกษุทั้งหลาย เกิดแตกร้าวกัน เกิดการวุ่นวายกัน ทะเลาะวิวามกัน ทิ่มแทงกันและกันอยู่ด้วยหอกปาก, ทิศนั้นไม่เป็นทิศที่ผาสุกแก่เราเลย แม้แต่เพียงนึกถึง จะต้องกล่าวทำไม ถึงเรื่องไปจนถึงที่นั่น. และเราย่อมแน่ใจในเรื่องนั้นว่า พวกเธอทั้งหลายที่นั้น พากันละเลยธรรมะ 3 ประการเสีย แล้วทำธรรมะอีก 3 ประการให้เกิดขึ้นหนาแน่น เป็นแน่แท้. 3 ประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันละเสีย? 3 ประการคือ ความตรึกในอันหลีกออกจากกาม ความตรึกในอันไม่พยาบาท และความตรึกในอันไม่เบียดเบียน. และ 3 ประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันทำให้เกิดขึ้นหนาแน่น? 3 ประการคือ ความตรึกไปในทางกาม ความตรึกไปในทางพยาบาท และความตรึกไปในทางเบียดเบียน.
ภิกษุ ท.! ในทิศใด ภิกษุทั้งหลายมีความพร้อมเพรียงกัน มีความบันเทิงต่อกันและกัน ไม่ทะเลาะวิวามกัน เข้ากันและกันได้สนิทเหมือนน้ำนมกับน้ำมองดูกันและกันด้วยสายตาแห่งความรักอยู่, ทิศนั้นเป็นที่ผาสุกแก่เรา แม้ต้องเดินไป (อย่างเหน็ดเหนื่อย) จะป่วยกล่าวไปไย ถึงการที่เพียงแต่นึกถึง. และเราย่อมแน่ใจในเรื่องนั้นว่า พวกเธอทั้งหลายที่นั่น พากันละธรรม 3 ประการเสีย แล้วทำธรรมะอีก 3 ประการให้เกิดขึ้นหนาแน่น เป็นแน่แท้. สามประการเหล่าไหนเล่าที่เธอพากันละเสีย? 3 ประการ คือ ความตรึกไปในทางกาม ความตรึกไปในทางพยาบาท และความตรึกไปในทางเบียดเบียน. 3 ประการเหล่าไหนเล่า ที่เธอพากันทำให้เกิดขึ้นหนาแน่น? 3 ประการคือ ความตรึกในอันหลีกออกจากกามความตรึกในอันไม่พยาบาท และความตรึกในอันไม่เบียดเบียน, ดังนี้.
- บาลี ติก. อํ. 20/355/564. ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.