ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท. ! ก็ อริยสัจคือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? คือความคลายคืนโดยไม่มีเหลือและความดับไม่เหลือ ความละวาง ความสลัดคืน ความผ่านพ้น ความไม่อาลัย ซึ่งตัณหานั้น นั่นเทียว.
ภิกษุ ท. ! ก็ตัณหานั้น เมื่อบุคคลจะละได้ ย่อมละได้ในที่ไหน ? เมื่อจะดับ ย่อมดับได้ในที่ไหน ? สิ่งใดมีภาวะเป็นที่รัก มีภาวะเป็นที่ยินดีในโลก ตัณหานั้น เมื่อบุคคลจะละ ย่อมละได้ในสิ่งนั้น, ....ฯลฯ .... (ข้อความพิสดารต่อไปนี้ดูได้ที่หน้า 132 ถึงหน้า 134 แห่งหนังสือเล่มนี้ หัวข้อว่า “อริยสัจสี่ที่ทรงแสดงโดยพิสดาร (นัยที่หนึ่ง"].