ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอดีต ถ้าไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตย่อมไม่พยากรณ์ซึ่งเรื่องนั้น; จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอดีตถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ตถาคตก็ย่อมไม่พยากรณ์ ซึ่งเรื่องแม้นั้น; จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอดีต ถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ เรื่องประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้กาลอันสมควรในเรื่องนั้นเพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น.
จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอนาคต ถ้าไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตย่อมไม่พยากรณ์ ซึ่งเรื่องนั้น; จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอนาคต ถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตก็ย่อมไม่พยากรณ์ ซึ่งเรื่องแม้นั้น; จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในอนาคต ถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ เรื่องประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้กาลอันสมควรในเรื่องนั้น เพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น.
จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในปัจจุบัน ถ้าไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตย่อมไม่พยากรณ์ ซึ่งเรื่องนั้น! จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในปัจจุบัน ถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตก็ย่อมไม่พยากรณ์ ซึ่งเรื่องแม้นั้น; จุนทะ! แม้เป็นเรื่องในปัจจุบัน ถ้าเป็นเรื่องจริง เรื่องแท้ เรื่องประกอบด้วยประโยชน์, ตถาคตยอ่มเป็นผู้รู้กาลอันสมควรในเรื่องนั้น เพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น.
จุนทะ ! ด้วยเหตุดังนี้แล ตถาคตจึงเป็น กาลวาที สัจจวาที ภูตวาทีอัตถวาที ธัมมวาทีวินยวาที ในธรรม ท. ที่เป็นอดีต อนาคต ปัจจุบัน; เพราะเหตุนั้น จึงได้นามว่า "ตถาคต".
หมายเหตุ : ขอให้ดูหัวข้อเรื่องว่า "เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า "ตถาคต" ที่หน้า 198, และ "เรื่องที่ไม่ทรงพยากรณ์" จนถึง "เรื่องที่ทรงพยากรณ์" หน้า 297-303, แห่งหนังสือเล่มนี้, ประกอบกับเรื่องนี้ด้วย. -ผู้รวบรวม.
- บาลี ปาสาทิกสูตร ปา.ที. 11/148/119. ตรัสแก่จุนทสมณุทเทส ที่อัมพวันปราสาทของเจ้าศากยะพวกเวธัญญา.