ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
อานนท์! ภิกษุลามกเห็นอำนาจประโยชน์สี่อย่างเหล่านี้อยู่ จึงยินดีในการทำลายสงฆ์ให้แตกกัน. 4 อย่างอะไรกันเล่า? 4 อย่างคือ:
(1) ภิกษุลามกในกรณีนี้ เป็นคนทุศีล มีความเป็นอยู่ลามก ไม่สะอาด มีความประพฤติชนิดที่ตนเองนึกแล้วก็กินแหนงตัวเอง มีการกระทำที่ต้องปกปิดซ่อนเร้น ไม่ใช่สมณะก็ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ ไม่ใช่คนประพฤติ พรหมจรรย์ก็ปฏิญญาว่าประพฤติพรหมจรรย์ เป็นคนเน่าใน เปียกแฉะ มีสัญชาติหมักหมม เหมือนบ่อที่เทขยะมูลฝอย. ภิกษุลามกนั้นหวั่นวิตกไปว่า "ถ้าหากภิกษุทั้งหลาย จะรู้จักเราว่า เป็นคนทุศีล มีความเป็นอยู่ลามก ฯลฯ เปียกแฉะ มีสัญชาติหมักหมมเหมือนบ่อที่เทขยะมูลฝอยไซร้, เมื่อภิกษุพร้อมเพรียงกันดีอยู่ ก็จะทำเราให้ขาดสิทธิ์ในความเป็นภิกษุได้; แต่เมื่อแตกกันเสีย ก็จักไม่อาจทำให้เราฉิบหาย" ดังนี้. ภิกษุลามกมองเห็นอำนาจประโยชน์อันนี้เป็นข้อแรก จึงยินดีในการทำลายสงฆ์.
(2) อีกข้อหนึ่ง, ภิกษุลามก เป็นคนมิจฉาทิฏฐิ ประกอบด้วยความเห็นที่แล่นดิ่งไปยึดถือเอาที่สุดโต่งข้างใดข้างหนึ่ง. ภิกษุลามกนั้นหวั่นวิตกไปว่า "ถ้าหากภิกษุทั้งหลายจะรู้จักเราว่า เป็นคนมิจฉาทิฏฐิ ประกอบด้วยความเห็นที่แล่นดิ่งไปยึดถือเอาที่สุดโต่งข้างใดข้างหนึ่งไซร้, เมื่อภิกษุพร้อมเพรียงกันดีอยู่ ก็จักทำเราให้ฉิบหายได้, แต่เมื่อแตกกันเสีย ก็จักไม่ทำเราให้ฉิบหาย" ดังนี้. ภิกษุลามกมองเห็นอำนาจประโยชน์อันนี้เป็นข้อที่ 2 จึงยินดีในการทำลายสงฆ์.
(3) อีกข้อหนึ่ง, ภิกษุลามก เป็นคนเลี้ยงชีวิตผิดทาง เป็นมิจฉาอาชีพ. ภิกษุลามกนั้นหวั่นวิตกไปว่า "ถ้าหากภิกษุทั้งหลายจะรู้จักเราว่าเราเลี้ยงชีวิตผิดทางเป็นมิจฉาอาชีพไซร์, เมื่อภิกษุพร้อมเพรียงกันดีอยู่ ก็จักทำเราให้ฉิบหายได้, แต่เมื่อแตกกันเสีย ก็จักทำเราให้ฉิบหายได้, แต่เมื่อแตกกันเสีย ก็จักไม่ทำเราให้ฉิบหาย" ดังนี้. ภิกษุลามกมองเห็นอำนาจประโยชน์อันนี้เป็นข้อที่ 3 จึงยินดีในการทำลายสงฆ์.
(4) อีกข้อหนึ่ง, ภิกษุลามก เป็นคนปราถนาลาภ ปราถนาสักการะ ปราถนาเสียงเยินยอ. ภิกษุลามกนั้นหวั่นวิตกไปว่า "ถ้าหากภิกษุทั้งหลาย จะรู้จักเราว่า เป็นคนปราถนาลาภ ปราถนาสักการะปราถนาเสียงเยินยอไซร้, เมื่อภิกษุพร้อมเพียงกันดีอยู่ ก็จักไม่สักการะ เคารพ นับถือ บูชา เรา, แต่เมื่อแตกกันเสีย ก็จักสักการะ เคารพ นับถือ บูชา เรา" ดังนี้ . ภิกษุลามกมองเห็นอำนาจประโยชน์ อันนี้เป็นข้อที่ 4 จึงยินดีในการทำลายสงฆ์.
อานนท์! ภิกษุลามกเห็นอำนาจประโยชน์สี่อย่างเหล่านี้แล จึงยินดีใกนารทำลายสงฆ์ให้แตกกัน.
- บาลี พระพุทธภิกษุ จตุกฺก. อํ. 21/325/243, ตรัสแก่ท่านพระอานนท์.