[Font : 15 ]
| |
ครั้งมีพระชาติเป็น มาตังคชฎิล |  

ชาติอื่นอีก : เราเป็นชฎิล บำเพ็ญตละกล้า นามว่ามาตัวคะ มีศีลมีสมาธิมั่น. เรากับพราหมณ์อีกผู้หนึ่ง ต่างอาศัยอยู่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาด้วยกัน.อาศรมของเราอยู่เหนือน้ำ ของพราหมณ์อยู่ใต้น้ำ.

พราหมณ์นั้นเดินเลาะฝั่งขึ้นมา เห็นอาศรมของเราทางเหนือน้ำ มีความรังเกียจ ด่าว่าเราแช่งเราให้ศรีษะแตก. ที่จริงถ้าเราโกรธพราหมณ์นั้นขึ้นมาหรือศีลของเราไม่ควบคุมเราไว้แล้ว เพียงแต่เรามองดูเท่านั้น ก็อาจทำพราหมณ์ให้กลายเป็นดุจว่าขี้เถ้าไป.

พราหมณ์นั้น โกรธ คิดประทุษร้าย ว่าเราด้วยคำสาปแช่งอย่างใดอาการนั้นกลับเป็นแก่พราหมณ์นั้นเอง เราพ้นไปด้วยอาจคุณของเรา.เรารักษาศีลของเรา เราไม่ได้รักษาชีวิตของเรา (หมายถึงเกียรติยศ), ในกาลนั้นเรารักษาศีล เพราะเหตุแห่งปัญญาเครื่องตรัสรู้เท่านั้น.

- บาลี มาตังคจริยา จริยา. ขุ. 33/575/17.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง