[Font : 15 ]
| |
การเป็นอยู่อย่างบรรพชิต |  

ภิกษุ ท.! เราอนุญาตให้ผู้ทำการให้อุปสมบท พึงบอกนิสัย 4 (แก่ผู้อุปสมบทแล้ว) ดังนี้ว่า :-

"การบรรพชา อาศัยการบริโภคคำข้าวที่หาได้ด้วยกำลังปลีแข้ง; เธอพึงทำความอุตสาหะในสิ่งนั้นตลอดชีวิต. ลาภที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษที่พึงรับได้ คือ อาหารที่ถวายสงฆ์, อาหารที่เฉพาะสงฆ์ การนิมนต์เพื่อฉันอาหาร, อาหารที่ถวายตามสลาก, อาหารที่ถวายในปักษ์, อาหารที่ถวายในวันอุโบสถ และอาหารที่ถวายในวันขึ้นหรือแรมหนึ่งค่ำ.

"การบรรพชา อาศัย (การนุ่งห่ม) ผ้าบังสุกุลจีวร; เธอพึงทำความอุตสาหะในสิ่งนั้นตลอดชีวิต. ลาภที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษที่พึงรับได้ คือ ผ้าเปลือกไม้, ผ้าฝ้าย, ผ้าไหม, ผ้าขนสัตว์, ผ้าป่าน และผ้าแกมกันหลายอย่าง.

"การบรรพชา อาศัยโคนต้นไม้เป็นที่อยู่อาศัย; เธอพึงทำความอุตสาหะในสิ่งนั้นตลอดชีวิต ลาภที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษที่พึงรับได้ คือ วิหาร, เรือนมุงแถบเดียว, เรือนชั้น, เรือนโล้น และถ้ำ.

"การบรรพชา อาศัยยาอันประกอบขึ้นด้วยมูตรเน่า; เธอพึงทำความอุตสาหะในสิ่งนั้น ตลอดชีวิต. ลาภที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษที่พึงรับได้ คือ เนยใส, เนยข้น, น้ำมัน, น้ำผึ้ง, และน้ำอ้อย ดังนี้.

- บาลี พระพุทธภาษิต มหาขันธกะ มหา. วิ. 4/106/87.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง