ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
แนะภิกษุ ! การที่ผูใด จะเปนสมณะหรือพราหมณ ก็ตาม จะพึงกลาววา "อริยสัจที่พระสมณะโคดม แสดง ทุกข ไวเปนขอที่ 1, เหตุใหเกิดทุกข ไวเปนขอที่ 2, ความดับไมเหลือของทุกข ไวเป็นขอที่ 3, และทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข ไวเปนข้อที่ 4 นั้น เปนไปไมได, เราคัดคาน, เราบัญญัติเปนอยางอื่น" ดังนี้ จะเปนคํามีเหตุผลเปนหลักฐานไมไดเลย. แนะภิกษุ! เธอจงทรงจําอริยสัจ 4 อันเราแสดงแลว โดยประการที่แสดงแลวอยางนั้น ๆ เถิด.
ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึง ทําความเพียรเพื่อใหรูตามเปนจริง วา "นี้เปนทุกข, นี้เปนเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข, นี้เปนความดับไมเหลือแหงทุกข, นี้เปนทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข." ดังนี้เถิด.
- มหาวาร. สํ. 19/538/1693.