[Font : 15 ]
| |
(7. พอตัวเพื่อตน แต่ไม่พอตัวเพื่อผู้อื่น) (อีกนัยหนึ่ง) |  

ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบด้วยธรรม 2 ประการ เป็นผู้สามารถ พอตัว ในการช่วยตนเอง แต่ ไม่พอตัวในการช่วยผู้อื่น. 2 ประการ อย่างไรเล่า ? 2 ประการคือ ภิกษุในกรณีนี้ ไม่เป็นผู้จับฉวยได้เร็วในกุศลธรรมทั้งหลาย และ ไม่มีธรรมชาติแห่งความทรงจำธรรมที่ได้ฟังแล้ว แต่เขา มีปกติใคร่ครวญเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้แล้ว 1 รู้อรรถรู้ธรรมแล้ว ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม แต่เขา หาเป็นผู้มีคำพูดไพเราะ กระทำการพูดให้ไพเราะ ประกอบด้วยวาจาแห่งชาวเมืองอันสละสลวย แจ่มใสชัดเจน อาจให้รู้เนื้อความได้ ไม่ และทั้งเขา ไม่สามารถชี้แจงชักจูงสพรหมจารีทั้งหลายให้อาจหาญ ร่าเริง ด้วย 1. ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบด้วยธรรม 2 ประการเหล่านี้แล เป็นผู้สามารถพอตัวเพื่อตนเอง แต่ไม่พอตัวเพื่อผู้อื่น.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง