ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! พรหมจรรย์นี้ มิใช่มีลาภสักการะและเสียงสรรเสริญเป็นอานิสงส์, พรหมจรรย์นี้ มิใช่มีความถึงพร้อมแห่งศีลเป็นอานิสงส์, พรหมจรรย์นี้มิใช่มีความถึงพร้อมแห่งสมาธิเป็นอานิสงส์, พรหมจรรย์นี้ มิใช่มีความถึงพร้อมแห่งญาณทัสสนะเป็นอานิสงส์.
ภิกษุ ท.! ก็เจโตวิมุตติอันไม่กำเริบอันใด มีอยู่, พรหมจรรย์นี้มีเจโตวิมุตตินั้นนั่นแหละเป็นประโยชน์ที่มุ่งหมาย. เจโตวิมุตตินั่นแหละ เป็นแก่นสาร เป็นผลสุดท้ายของพรหมจรรย์.
- บาลี มหาสาโรปมสูตร มู.ม. 12/373/352. ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่ภูเขาคิชฌกูฎ ใกล้เมืองราชคฤห์, ปรารภพระเทวทัต.