ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! เรายังไม่รู้แจ้งพร้อมเฉพาะ ซึ่งกรรมอันสัตว์กระทำสั่งสมแล้วด้วยเจตนา ก็ยังไม่กล่าวภาวะความสิ้นสุดของกรรมนั้น ไม่ว่าจะเป็นกรรมให้ผลในทิฎฐธรรม (ทันที) ในอุปะปัชชะ (เวลาต่อมา) หรือในอปรปริยายะ (เวลาต่อมาอีก). ภิกษุ ท.! เรายังไม่รู้แจ้งพร้อมเฉพาะ ซึ่งกรรมอันสัตว์ กระทำสั่งสมแล้วด้วยเจตนา ก็ยงไม่กล่าวซึ่งการกระทำที่สุดแห่งทุกข์.
ภิกษุ ท.! ในข้อนั้น การถึงทั่วมีประการต่าง ๆ ซึ่งโทษแห่งการงานอันเป็นไปทางกาย อันประกอบด้วยเจตนาอันเป็นอกุศล มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นผล มีอยู่ 3 อย่าง; การถึงทั่วมีประการต่างๆ ซึ่งโทษแห่งการงานอันเป็นไปทางวาจา อันประกอบด้วยเจตนาอันเป็นอกุศล มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นผล มีอยู่ 4อย่าง: การถึงทั่วมีประการต่างๆ ซึ่งโทษแห่งการงานอันเป็นไปทางใจ อันประกอบด้วยเจตนาอันเป็นอกุศล มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นผล มีอยู่ 3 อย่าง.
(ต่อจากนี้ ทรงจำแนกรายละเอียดของกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ฝ่ายอกุศลที่ยกไว้เป็นหัวข้อข้างต้นนั้น ทุกอย่างทุกประการ, แล้วก็ทรงแจกรายละเอียดของกายกรรม วจีกรรมมโนกรรม ฝ่ายกุศล โดยทำนองเดียวกันกับฝ่ายอกุศลและฝ่ายกุศลจริง ๆ อย่างเพียงพอที่จะกล่าวถึงความสิ้นแห่งกรรม และการกระทำที่สุดแห่งความทุกข์ ดังที่ได้ทรงปรารภไว้ข้างต้นนั้น)
- บาลี ทสก. อํ. 24/313, 319, 321/194, 195, 196. ตรัสแก่ภิกษุ ท.