[Font : 15 ]
| |
เจโตสมาธิ ที่สามารถเพิ่มความผาสุกทางกาย |  

อานนท์ ! สมัยใด ตถาคตเข้าใจถึงเจโตสมาธิอันไม่มีนิมิต เพราะไม่กระทำในใจซึ่งนิมิตทั้งปวง และเพราะดับเสียซึ่งเวทนาบางพวก แล้วแลอยู่ ; สมัยนั้นกายของตถาคต ก็เป็นกายที่ผาสุกกว่า.

อานนท์ ! เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลาย จงมีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ อย่ามีสิ่งอื่นเป็นสรณะเลย.

(ต่อไปนี้ได้ตรัส การปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 ในฐานะเป็นการมีตนเป็นที่พึ่งมีตนเป็นสรณะ, แล้วตรัสว่า :-)

อานนท์ ! ในกาลบัดนี้ก็ตาม ในกาลเป็นที่ล่วงไปแล้วแห่งเราก็ตาม ภิกษุใด มีตนเป็นที่พึ่งมีตนเป็นสรณะ มีธรรมเป็นที่พึ่งมีธรรมเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะแล้ว, ภิกษุนั้น ชื่อว่าเป็นผู้เลิศที่สุด แห่งภิกษุผู้ใคร่ในสิกขา.

- มหา. ที. 10/118/93.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง