[Font : 15 ]
| |
ลิงติดตัง |  

ภิกษุ ท.! ประเทศแห่งขุนเขาหิมพานต์ อันเป็นประเทศที่ขระขระไม่สม่ำเสมอ ไปลำบาก ไม่เป็นที่เที่ยวไปทั้งของฝูงลิงและของหมู่มนุษย์ ก็มีอยู่, ที่เป็นที่เที่ยวไปของฝูงลิง แต่ไม่เป็นที่เที่ยวไปของหมู่มนุษย์ก็มีอยู่; และภูมิภาคแห่งขุนเขาหิมพานต์ซึ่งราบเรียบ เป็นที่น่ารื่นรมย์ ซึ่งเป็นที่เที่ยวไปได้ทั้งของ ฝูงลิงและของหมู่มนุษย์ ก็มีอยู่.

ภิกษุ ท.! ในที่นั้นแหละ พวกพรานวางตังเหนียวไว้ในกลางทางเดินของลิง เพื่อดักลิง. บรรดาลิงฝูงนั้น ลิงตัวใด ไม่เป็นชาติลิงโง่ ไม่เป็นชาติลิงโลเล, ลิงนั้นเห็นตังเหนียวนั้นแล้ว ย่อมเว้นออกไกลทีเดียว. ส่วนลิงตัวใดเป็นชาติลิงโง่ เป็นชาติลิงโลเล, ลิ่งนั้นเข้าไปใกล้ตังเหนียวนั้นแล้ว ก็เอามือจับดู มือนั้นก็ติดตัง มันจึงเอามือข้างที่ 2 จับด้วย ตั้งใจว่าจักเปลืองมือข้างที่ติดตังออก, มือข้างที่ 2 นั้นก็เลยติดตังเข้าด้วย; มันจึงเอาเท้าข้างหนึ่งผลักด้วยตั้งใจว่า จักช่วยเปลื้องมือทั้งสองที่ติดตังออก, เท้านั้นก็เลยติดตังด้วย; มันจึงเอาเท้าที่เหลืออีกข้างหนึ่งผลักด้วย ตั้งใจว่า จะช่วยเปลื้องมือทั้งสองกับเท้าข้างหนึ่งออก, เท้าข้างที่ 2 นั้นก็เลยติดตังเข้าอีก; มันจึงเอาปากกัดด้วย คิดตามประสามของมันว่า จักช่วยเปลื้องมือทั้งสองและเท้าทั้งสองที่กำลังติดตังอยู่ออก, ปากนั้นก็เลยติดตังเข้าอีกด้วย.

ภิกษุ ท.! ลิงตัวนั้นถูกตังเหนียวตรึง 5 ประการ ด้วยอาการอย่างนี้, นอนถอนใจใหญ่อยู่ ถึงความพินาศย่อยยับแล้ว ตามแต่นายพรานจะทำประการใด. ภิกษุ ท.! นายพานแทงลิงตัวนั้นแล้วยกขึ้นจากตังไม่ยอมทิ้งที่ไหน หลีกไปสู่ที่ตามต้องการ. ภิกษุ ท.! เพราะข้อที่ลิงเที่ยวไปในถิ่นอื่น ซึ่งเป็นที่ไม่ควรเที่ยวไป จึงเป็นได้ถึงอย่างนี้.

ภิกษุ ท.! เพราะฉนั้น ในเรื่องนี้ พวกเธอทั้งหลาย อย่างได้เที่ยวไปในวิสัยอื่น ซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไป; เมื่อเที่ยวไปในวิสัยอื่นซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไป มารจักได้ช่องทาง มารจักได้โอกาสทำตามอำเภอใจของมัน.

ภิกษุ ท.! ก็วิสัยอื่น ซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุ เป็นอย่างไรเล่า? วิสัยอื่นนั้นได้แก่ กามคุณ 5. กามคุณ 5 อย่างไรกันเล่า? 5 อย่างคือ รูป ที่จะพึงเห็นด้วยตา, เสียง ที่จะพึงฟังด้วยหู, กลิ่น ที่จะพึงรู้สึกด้วยจมูก, รส ที่จะพึงรู้สึกด้วยลิ้น, โผฏฐัพพะ ที่จะพึงรู้สึกด้วยกาย, (ทั้ง 5 อย่างนี้) อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา รักใคร่ ชอบใจ เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก ตั้งอยู่ด้วยความรักใคร่ เป็นที่ตั้งแหงความกำหนดย้อมใจ. ภิกษุ ท.! นี้แล เป็นวิสัยอื่น ซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุเลย.

- บาลี พระพุทธภาษิต มหาวาร. สํ. 19/198-9/701-2, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง