ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
มาคัณฑิยะ ! จักขุเป็นสิ่งซึ่งมีรูปเป็นที่ยินดี กำหนัดแล้วในรูป อันรูปทำให้บันเทิง พร้อมแล้ว, จักขุนั้น อันตถาคตทรมาน ควบคุม รักษา สำรวมไว้ได้แล้ว และตถาคตย่อมแสดง ธรรมเพื่อการสำรวมจักขุนั้นด้วย.
มาคัณฑิยะ! โสตะเป็นสิ่งซึ่งมีเสียงเป็นที่ยินดี ฯลฯ xx, ฆานะ เป็นสิ่งซึ่งมีกลิ่นเป็นที่ ยินดี ฯลฯ, ชิวหาเป็นสิ่งซึ่งมีรสเป็นที่ยินดี ฯลฯ, กายะเป็นสิ่งซึ่งมีโผฎฐัพพะเป็นที่ยินดี---ฯลฯ---, ใจเป็นสิ่งซึ่งมีธรรมารมณ์เป็นที่ยินดี กำหนัดแล้วในธรรมารมณ์ อันธรรมารมณ์ทำให้บันเทิงพร้อมแล้ว, ใจนั้นอันตถาคตทรมาน ควบคุม รักษา สำรวม ไว้ได้แล้ว และ ตถาคตย่อมแสดงธรรมเพื่อสำรวมใจนั้นด้วย.
- บาลี มาคัณฑิยสูตร ม.ม. 13/272/279. ตรัสแก่มาคัณฑิยปริพพาชก ที่โรงบูชาไฟแห่งหนึ่ง.