ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
(6 อย่าง)
ราชกุมาร ! (1) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อัน ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม ไม่กล่าว วาจานั้น.
(2) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อัน จริง อัน แท้ แต่ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม ไม่กล่าว วาจานั้น.
(3) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ ประกอบด้วยประโยชน์แต่ ไม่เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม เลือกให้เหมาะกาล เพื่อกล่าววาจานั้น.
(4) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อัน ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์แต่ เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม ไม่กล่าว วาจานั้น.
(5) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อัน จริง อัน แท้ แต่ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ก็ เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม ไม่กล่าว วาจานั้น.
(6) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ และประกอบด้วยประโยชน์และ เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้ รู้จักกาละที่เหมาะ เพื่อกล่าววาจานั้น.
ข้อนี้เพราะเหตุไรเล่า? ราชกุมาร! เพราะตถาคตมีความเอ็นดูในสัตว์ทั้งหลาย.
- บาลี ม.ม. 13/91/94. ตรัสแก่อภยราชกุมาร ที่เวฬุวัน.