[Font : 15 ]
| |
ตรัสเหตุที่ทำให้ไม่ทรงข้องแวะด้วยทิฏฐิ 10 |  

"ก็พระโคดมผู้เจริญ! เห็นอยู่ซึ่งโทษอะไรหรือ จึงเไม่เข้าถึงซึ่งทิฏฐิเหล่านี้ โดยประการทั้งปวง อย่างนี้?"

วัจฉะ! ทิฏฐิที่ว่า "โลกเที่ยง" ดังนี้นั้น เป็นเพียงการจับฉวยด้วยทิฏฐิเป็นทิฏฐิที่สร้างกันดาร เป็นทิฏฐิที่เป็นข้าศึก เป็นความผันแปรแห่งทิฏฐิ เป็นความผูกพันแห่งทิฏฐิ; เป็นไปเพื่อทุกข์ เป็นไปเพื่อกระทบกระทั่ง เป็นไปเพื่อความคับแค้น เป็นไปเพื่อความเร่าร้อน; ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ความคลายกำหนัด ไม่เป็นไปเพื่อความดับ ความสงบรำงับ ไม่เป้นไปเพื่อความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน. (ในกรณีแห่งทิฏฐิที่ 2 ว่าโลกไม่เที่ยงเป็นต้น จนกระทั่งถึงทิฏฐิที่ 10 ว่า ตถาคตภายหลังแต่ตายแล้วมีอยู่ก็หามิได้ ไม่มีอยู่ก็หามิได้ อันเป็นทิฏฐิสุดท้าย ก็ได้มีการตัสโดยทำนองเดียวกัน, ต่างแต่ชื่อแห่งทิฏฐิแต่ละทิฏฐิเท่านั้น). วัจฉะ ! เราเห็นอยู่ซึ่งโทษนี้แล จึงไม่เข้าถึงซี่งทิฏฐิเหล่านี้ โดยประการทั้งปวง อย่างนี้.

"พระโคดมผู้เจริญ! ก็ทิฏฐิไรๆ ของพระสมณโคดมผู้เจริญ มีอยู่หรือ?"

วัจฉะ ! สิ่งที่เรียกว่า "ทิฏฐิ" นั้น ตถาคตนำออกทิ้งหมดแล้ว. วัจฉะ!มีอยู่แต่สัจจะนี่ อันตถาคตเห็นแล้ว ว่า "รูป เป็นอย่างนี้, เหตุเกิดขึ้นแห่งรูปเป็นอย่างนี้, ความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งรูปเป็นอย่างนี้; (ในกรณีแห่งเวทนา--สัญญา--สังขาร--วิญญาณ ก็ได้ตรัสด้วยถ้อยคำอย่างเดียวกัน)"; เพราะฉะนั้น เราจึงกล่าวว่า ตถาคตหลุดพ้นวิเศษแล้ว เพราะความสิ้น เพราะความหน่าย ความดับ ความสละ ความสลัดคืน ความไม่ยึดมั่น ซี่งความสำคัญมั่นหมายทั้งปวง ความต้องการทั้งปวงอหังการมมังการมานานุสัย ทั้งปวง ดังนี้.

- บาลี อัคคิวัจฉโคตตสูตร ม.ม. 13/243/247. ตรัสแก่วัจฉโคตตปริพพาชก ที่เชตวัน ใกล้เมืองสาวัตถี.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง